FFG16: My First Highway

© 'My First Highway'

© 'My First Highway'

Het begon nochtans goed, met dromerige beelden van Aäron Roggeman, kneusje van dienst in de piek van zijn puberteit – inclusief zielig donssnorretje. We konden ons zo onze vroegere familievakanties voor de geest halen, wanneer het niet meer cool was om mee te gaan met mammie en pappie, maar alleen thuisblijven ook niet mocht. Gevolg: mokkende Benjamin zoekt manieren op om die verstikkende sfeer van de Spaanse camping te ontvluchten. En die vindt hij, in de vorm van een mysterieuze verschijning wier naam we niet te weten komen in de film, vertolkt door Romy Louise Lauwers die ons met haar eerste hoofdrol jammer genoeg niet kon overtuigen.

In korte scènes met weinig, maar geforceerde dialoog probeert de regisseur een verknipte vakantieliefde in beeld te brengen, maar we missen toch enige diepgang in de personages en in de verhaallijn. Ons anoniempje zou een intrigerende, jonge vrouw moeten zijn, maar blijkt uiteindelijk minder inhoud te hebben dan ze uitstraalt. Haar psychologie is inconsequent en cliché en haalt het publiek eerder uit de film door de ongeloofwaardigheid. Ook het personage van Benjamin is een eenzijdige voorstelling van een puber die totaal geen gevolgen hoeft te dragen van zijn hersenloze daden. Weinig representatief voor de huidige jeugd.

Beul wou de focus van het verhaal leggen op de twee tieners, hun ontwikkelende relatie en gedachten, en daarom zijn zij quasi de enigen die echt gefocust in beeld komen. Van hun ouders en andere volwassenen in de film, onder andere Mathias Sercu en Natali Broods, vangen we enkel stemmen en een half floue kont op. Zonde. Gelukkig was dat anderhalf uur in de cinema niet helemaal verspild, want cinematografisch viel er wel wat op te merken. Campings die vergane glorie uitstralen en nachtelijke escapades in de sanitaire blokken werden zelden zo typerend in beeld gebracht. Wanneer in de eerste helft van de film alles nog koek en ei is tussen de twee pubers, krijgen we ook een scène te zien op de autosnelweg, die veel weg heeft van het iconische beeld uit ‘The Perks of Being a Wallflower’. Dat is dan weer een voorbeeld van een verhaal over jongvolwassenen dat wél kon overtuigen.