Oorsmeer

Nog elf keer slapen en dan staat hij er weer, John Zorn. De New Yorkse altsaxofonist/componist/arrangeur en improvisator die de muzikale horizonten gedurende de laatste twee decennia kleurde, en nog steeds kleurt, met een eigenzinnig en intrigerend kleurenpalet, aangebracht met een onvoorspelbare doch professioneel afgemeten verftoets. De naam Zorn is onlosmakelijk verbonden met de avant-gardistische experimentelen, net zoals de New Yorkse club The Knitting Factory het huis van vertrouwen is van de avant-gardistische sien. Zorn is één van de meest opvallende, zoniet de boven alle toppen uitstekende figuur uit die sien. Hij speelt het zonder blozen klaar compositietechnieken te koppelen aan improvisatie, wat hier zwart op wit nogal contradictorisch in de ogen blinkt, doch eenmaal in de ether de trommelvliezen doet zinderen als een overvolle blaas die hoogstnodig z’n ding kwijt moet. John Zorn wordt ook wel de kameleon van muziekland genoemd, hij doorploetert diverse muzikale genres die hij al dan niet in elkaar laat vloeien en voorziet van een eigentijdse final touch. Hij is ook de drijvende kracht achter verschillende projecten, waarvan het provocerende sextet Naked City wellicht het bekendste voorbeeld is. Deze groep, met kleppers als Ornette Coleman, Fred Frith, Joey Baron, Wayne Horvitz en Bill Frisell binnen de gelederen, beweegt zich op de zoden van hardcore, jazz en cartoon-muziek. Samen met de New Yorkse bassist/producer Bill Laswell (bekend van Material en z’n werk als producer voor o.a. Mick Jagger, Iggy Pop, Swans, Bob Dylan, Yellowman, X-legged Sally en Aisha Kandisha’s Jarring Effects) vormt Zorn het hoofdzakelijk op deathmetal steunende Pain Killer. Zorns projecten zijn als leidraden die extremen een vernieuwend klankbord verschaffen. Daarnaast schreef duizendpoot Zorn ook nog muziek voor films, reclamespots, cartoons en klassieke muziekensembles.

Zorns meest recente project heet Masada, en was reeds in het najaar van ’94 te gast in de Vooruit. Masada is geïnspireerd op de joodse cultuur en z’n klezmermuziek, aangelengd met een geutje jazz en een snuifje latin. Het concert van ’94 dat Zorn en z’n kompanen ten beste gaven, voor een publiek dat naarmate de composities de revue passeerden op het puntje van z’n stoel ging zitten, was één van de hoogtepunten van dat seizoen. De voorstelling op dinsdag 29 oktober zal ongetwijfeld kwalitatief hoogstaand zijn, doch Zorn zou Zorn niet zijn mocht hij geen verassing in petto hebben. De aap uit de mouw zijn strijkers (viool en cello, n.v.d.r.), die een opvallende lyrische ondertoon creëren geplaatst in het kader van een emotionele, enigmatische stormloop. Het vorige concert indachtig is het aangewezen tijdig te reserveren wil men een ticket en bijbehorend zitje in de wacht slepen (reservatielijn: 09/267 28 28).

Selectieve Discografie

John Zorn: Naked City (Elektra/Nonesuch ’90)
Kristallnacht (EVA ’93)
Naked City: Torture Garden (Earache ’91)
Heretic (Avant ’92)
Pain Killer: Guts of a Virgin (Earache ’91)
Buried Secrets (Earache ’92)
John Zorn’s Masada: Alef (DIW ’95)
Beit (DIW ’95)
Gimel (DIW ’95)
Daled (DIW ‘