IJskristalmuziek om bij te smelten

Gefotografeerd door Joost Vanderdeelen

Dat blijkt ook uit de manier waarop drie van de bandleden tussen de instrumenten, versterkers en kabels alles aan het opstellen zijn. De familie Torski, bestaande uit Inne Eysermans (zang en piano), Sebastiaan Van den Branden (gitaar), Hilke Ros (contrabas) en Christophe Claeys (drums) werft hun uitgebreide muzikale kennis aan om een breekbare sfeer te creëren. Die rustige sfeer overheerst zelfs in hun repetitiekot wanneer ze er niet spelen, mede door een klein zwartwit-teeveetje waarop Dag Sinterklaas te zien is. Naast de beeldbuis staan ook Pingu- en Bambi-video’s uitgestald; we worden er op slag nostalgisch van. We toveren krukjes en een tafel tevoorschijn, zetten Bart Peeters en die goede oude man op een zachter volume, en onderwerpen de aanwezige leden aan een vragenlijst.

Wanneer zijn jullie begonnen met Amatorski?

Inne: “Twee jaar geleden.”
Sebastiaan: “Of is het al drie jaar geleden?”
Christophe: “Vandaag exàct twee jaar geleden. (lacht) Neen, ik weet het niet.”
Inne: “Maar het zal wel zoiets zijn.”

Hoe is dat dan begonnen?

Inne: “Ik had al een jaar een MySpace en Christophe en Sebastiaan hebben daarop gereageerd. Sebastiaan zat toen in mijn klas en zo zijn wij bij elkaar gaan zitten.”
Sebastiaan: “Jij was mij altijd aan het pesten.” (lacht)
“En jij zat ook bij ons in de klas!” (tegen Christophe)

En de contrabassist?

Sebastiaan: “Euh ... dat was ...”
Inne: “Een kennis.”
Christophe: “Familie.”
Sebastiaan: “Ja, eigenlijk familie.”

Jullie noemen zichzelf de familie Torski. Dan is Inne de mama, en wie is de papa?

Inne: “Christophe. Die persoonlijkheden passen bij ons.”
Sebastiaan: “Hij draagt zeer goed zorg voor ons.”
Inne: “En Sebastiaan en Hilke zijn de baby’s. Dat is eigenlijk gewoon een kleine woordspeling hoor.”

“Uiteindelijk is onze muziek wel breder dan Sigur Rós of Bon Iver.”

Zijn jullie nummers veranderd van stijl of sfeer doorheen die twee jaar?

Sebastiaan: “Ik denk dat we nog steeds veranderen. We weten zelf nog steeds niet honderd procent welke richting we uit willen, maar het gaat wel ergens heen.”
Inne: “De sfeer hangt vooral af van nummer tot nummer.”
Sebastiaan: “We proberen veel verschillende dingen uit. Alle liedjes zijn nu verschillend en dat is net goed.”
Inne: “Ik vind dat je niet constant in dezelfde sfeer mag blijven denken want dat maakt het niet zo interessant.”

Waarom hebben jullie juist die vier nummers gekozen om op EP uit te brengen? Zijn het jullie nieuwste pareltjes?

Inne: “Nee. Het werd gewoon tijd om eens iets uit te brengen na twee jaar.”
Sebastiaan: “En we wilden het zo snel mogelijk doen doordat we in de finale van de Rock Rally zaten. We hebben de nummers genomen die we al hadden, het beste klonken en waar we nog het minst werk aan hadden.”
Inne: “En waar een eenheid in zat.”
Sebastiaan: “We hebben nog andere dingen opgenomen waar we ook blij mee zijn, maar die pasten niet bij de plaat.”

Hoe brengen jullie die feeërieke sfeer van bijvoorbeeld jullie eerste single Come Home over naar het podium?

Inne: “De sfeer moet zeker juist zitten.”
Sebastiaan: “Ik denk dat het belangrijkste is dat de mensen stil worden door onze muziek (De Morgen sprak over ‘het stilste liedje van de avond’ tijdens de Rock Rally, n.v.d.r.) Dan is het voor ons geslaagd. Als de sfeer in de zaal goed zit maakt het niet uit of het in de AB of in een klein cafeetje is.”

Welk woord moet als eerste bij de mensen opkomen bij het horen van de naam ‘Amatorski’?

Inne: (na lang denken) “Ik weet het niet ...”
Sebastiaan: “Er wordt altijd gesakkerd dat het een slechte naam is, maar ik vind hem geslaagd want zo praten de mensen erover. Ook al vinden ze het een slechte naam, ze kennen ons wel. “

Wat vinden jullie van de omschrijvingen in de pers van jullie muziek? “IJskristalmuziek”, bijvoorbeeld.

Inne: “Wij zijn superblij dat ze ons daarmee vergelijken! Dat lijkt mij een toffe richting om in verder te gaan.”
Sebastiaan: “Nu is iedereen vooral gefocust op de EP die net uit is maar ik denk dat we nog andere dingen zullen proberen en dan zullen de vergelijkingen ook veranderen. Hopelijk blijven ze positief, natuurlijk.”
Inne: “Ik denk niet dat we extreem veel zullen veranderen ... maar het is wel belangrijk dat we blijven evolueren.”

Wat zijn jullie plannen voor de nabije toekomst? En verder, een LP misschien?

Sebastiaan: “Veel spelen deze zomer.”
Inne: “We spelen ook op de Gentse Feesten, op Oase Gantoise. Dat is iets privé, maar iedereen is daar welkom, denk ik. Je moet gewoon aanbellen.
In verband met de verdere toekomst, ik denk dat dat gewoon zal zijn zoals nu: veel spelen, af en toe iets opnemen, ideeën verzamelen ... Dat is zo’n beetje onze manier van werken. Dan zien we of we er opnieuw een EP van maken of zelfs een LP. Het hangt er allemaal van af welke nummers we kunnen samen plaatsen.”

Zijn de illustraties bij de nummers op jullie EP gekozen door de tekenaars of komen die overeen met wat jullie in gedachten hadden bij het schrijven van die nummers?

Inne: “We hebben hen dat achteraf gevraagd.”
Sebastiaan: “We hebben elke persoon een nummer toegekend en gezegd: ‘Maak iets dat bij dat nummer past.’”
Inne: “En vooral bij de sfeer.”
Sebastiaan: “En we zijn er supertevreden mee!”

Hebben jullie een manager of regelen jullie alles zelf?

Christophe: “Sinds kort hebben we een booker, die zich nu bezighoudt met het regelen van optredens. We hadden nog geen zicht op wat we konden en wat we op langere termijn kunnen bereiken, dus zitten we nu bij Quiet Concerts.” (Waarbij onder andere ook Milow en Balthazar te vinden zijn, n.v.d.r.)
Sebastiaan: “Dat scheelt ons enorm veel tijd.”
Inne: “Vooral de laatste maanden hadden we het druk met optredens plannen. Maar ik vind het eigenlijk wel leuk om dat zelf te doen.”
Sebastiaan: “Ze helpen ons gewoon. Als wij iets niet willen doen, doen we het niet.”

Was er al een EP-plan vóór de Rock Rally?

Sebastiaan: “Het was sowieso ons plan. We zijn met lage verwachtingen naar de Rock Rally gegaan, aangezien we aanvankelijk niet geselecteerd waren. (Doordat een andere groep was weggevallen, werden zij achteraf nog ‘opgevist’, n.v.d.r.) En toen we zo goed onthaald werden in de preselectie, besloten we ervoor te gaan.”
Christophe: “De release-datum van de EP lag al vast voor de finale van de Rock Rally; alles kwam gewoonweg heel goed uit.”
Inne: “Zaterdag 17 april, de dag waarop de EP uitkwam, was Record Store Day. Alles kwam echt heel goed uit, het plaatje klopte.”

“Het belangrijkste is dat de mensen stil worden van onze muziek. Dan is het voor ons geslaagd.”

Hoe komt een nummer tot stand?

Inne: “Ik schrijf de nummers, maar we werken die samen uit, zeker als we voor een optreden repeteren.”
Sebastiaan: “Dan zijn we met vier om onze ongezouten mening eens te geven.”
Christophe: “Het is interessant om de nummers vanuit verschillende visies te benaderen, of dat nu voor een optreden of voor een demo is.”
Sebastiaan: “Soms nemen we een nummer dat we al een tijdje spelen en bekijken we het weer vanaf nul. Daar komen echt toffe dingen uit.”

Vanwaar de keuze voor een plaat? Verkoopt dat goed?

Sebastiaan: “Bob (Driege, eigenaar van de Vynilla Record Shop in Gent, n.v.d.r.) heeft ons dat aangeboden en wij vonden dat eigenlijk wel bij ons passen.”
Christophe: “Hij heeft onze plaat uitgebracht als de eerste release van zijn eigen label, Vynilla Vinyl.”
Inne: “Het voordeel van vinyl is dat je daar een heel ander publiek mee aanspreekt. Tot nu toe is het al goed verkocht.”
Sebastiaan: “Het is een mooi product door het artwork. Er zijn mensen zonder platenspeler die hem kopen, omdat het een mooi ‘hebbeding’ is. (korte stilte) Iemand heeft mij dat gezegd.”

Jullie worden vergeleken met Sigur Rós en Bon Iver. Herkennen jullie dat zelf in jullie muziek?

Inne: “We luisteren daar inderdaad naar en je hoort dat misschien, maar we hebben allemaal verschillende invloeden. Uiteindelijk is onze muziek wel breder dan Sigur Rós of Bon Iver.”

Tot nu toe zijn jullie nummers overwegend droevig. Is er ook ruimte voor vrolijkere nummers of past dit niet bij jullie sfeer?

Sebastiaan: “Vrolijkheid. Daar zijn we precies nog niet opgekomen.”
Christophe: “We uiten die vrolijkheid wel op andere manieren.”
Sebastiaan: “Een vrolijk lied schrijven is niet makkelijk, vind ik. Een leerkracht van mij zei altijd dat het makkelijker is om treurige liedjes te schrijven.”
Inne: “Dat vind ik niet. Dat ligt in je aard.”
Sebastiaan: “Wij zijn gewoon allemaal droevige mensen. En we kijken naar Dag Sinterklaas. Of Pingu.”

Is het jullie ambitie om te kunnen leven van muziek?

Christophe: “Ik denk niet dat er veel mensen in België kunnen overleven door in één groepje te spelen.”
Inne: “Ik denk dat het tegenwoordig niet meer realistisch is om dat te denken.”
Sebastiaan: “Maar misschien moet je daar naïef in blijven?”
Inne: “Zolang je muziek kan blijven maken met hetgeen dat je haalt uit optredens, vind ik dat ideaal. (ze wordt kritisch aangekeken) Niet lachen!”
Christophe: “Zolang je bij de mama en de papa woont ...”
Sebastiaan: “We zullen altijd thuis moeten blijven wonen.” (lacht)
(het wordt even stil)
Inne: (met Bambi-oogjes) “Willen jullie een cd’tje kopen?”

Natuurlijk!