Atomic

Gigantisch lange soundscapes alsook een deftige lading gitaren, Mogwai heeft het weer gekund. Hun nieuwste album ‘Atomic’ is niet hun ultieme meesterwerk, maar het mag er best zijn. Oké, ja, Atomic is eigenlijk de soundtrack van de gelijknamige BBC-documentaire. Mogwai werd namelijk gevraagd om muziek te verschaffen voor Mark Cousins’ ‘Atomic: Living in Dread and Promise’. Klanken zoeken om het drama van Hiroshima toch iets artistieker over te kunnen brengen. Het zijn uiteindelijk minimalistische nummers geworden die trachten een aantal eenvoudige binaire kwesties te tonen: tussen leven en dood, angst en hoop, oorlog en vrede. Het kan dus ook echt wel de soundtrack van een mooie avond worden. Schenk u een goed glas drank naar keuze in, leg u languit op bed, sluit uw ogen en kies zelf maar waar uw gedachten heen gaan. De intensiteit van muziek zonder tekst kan hoog zijn. Mogwai stelt zeker niet teleur en doet waar het goed in is, al is het deze keer misschien net wat elektronischer. Soms voel je drama, soms is en werkt de muziek ronduit dromerig. Hypnotiserende nummers als Ether, Weak Force en Fat Man doen je een klein beetje zweven. Are You A Dancer is met z’n strijkinstrumenten anders dan de rest, maar zeker fascinerend. Pripyat en Little Boy zijn misschien iets te bombastisch. Het volledige album valt zeker niet eentonig of langdradig te noemen, het geheel van nummers vormt verdorie een mooi plaatje. Eentje dat misschien ook wel vergeten zal worden tussen al die andere albums, maar geef het eens een kans.