Liefde in Tijden van Overpoort

Door Joline Vermeulen

Ze praten over blokfluitles of politiek, ze denken dat hun ‘paardjes’ je interesseren of ze beginnen prompt over de grootte van hun lul. Is dit het nu? Moet je het gewoon opgeven? Beland je écht bij zo’n door en door matig persoon? Wij bij Toverpoort Dating © geloven dat het beter kan. Zelfs op het meest kieskeurige en misvormde potje past een dekseltje. Het is geen kwestie van het dekseltje op je kop te rammen tot het past, zoals een kleuter die later in BSO belandt zou doen. Neen, het gaat om de zorgvuldige zoektocht naar ‘De Ware’, naar het puzzelstukje dat jou vervolledigt: jouw muilmaatje.

En dat kan. In de naar romances zwemende Overpoortstraat is er keuze te over. De cafés zijn als lades vol voorspelbare personen. Het volstaat om de juiste schuif open te trekken: ben ik op zoek naar een alternatieveling? Een snob? Een exotisch, naar koloniale tijden ruikende mens? Toverpoort Dating © biedt het ruimste assortiment van de markt. En dan is het enkel nog aan jou om niet zo socially awkward te zijn om basisconversaties te verprutsen. Drink een glaasje; alleen zo vergeet je wat een nietsnut je zelf bent.

Je zoekt ...

• ... een hipster: Apache, Decadance, Niche Club of Abu Simbel*

Verlang je naar iemand die urenlange monologen kan afsteken over een obscuur bandje met zo’n 3.000 views per YouTube-filmpje? Iemand die zich op elk thuisfeestje na een halfuur de titel van dj toe-eigent en daar enkel Alt-J of eentonige techno afspeelt, zodat de sfeer compleet verziekt geraakt? Great! Je vindt je muilmaatje in bars “waar de muziek centraal staat”, of beter gezegd, “waar muzieknazi’s zich aftrekken op elkaar”. Je droomgast heeft een stretch in zijn oorlel, je droomgriet een tongpiercing. Samen kijken jullie naar Canvas, al interesseert het jullie stiekem ook geen reet — de herhalingen van Temptation Island zijn veel spannender.

Openingszin: “Pff, ja, Foals is enkel goed op vinyl.”
Je gaat los op: het nummer dat niemand lijkt te kennen — hoe meer underground, des te meer street cred!

• ... een doorsneeburger: ‘t Kofschip, Pere Total of Twitch*

Wie nostalgisch is naar complexloze scoutsfuiven/muilpartijtjes, zigzagt maar beter richting deze cafés. Het puilt er uit van studenten die geen zin hebben in drugs, gesprekken over de begroting of alternatieve muziek, maar wel in een oldschool dronken avond vol tequila en spijt. Je zou kunnen denken dat dit plebs geen persoonlijkheid heeft en enkel drugs afzweert omdat de alcohollobby uitstekend werk levert in België, maar wat doet het ertoe? Voor jou is het enkel een kwestie van ze eens stevig binnen te zwieren, niet om ze bij te staan in hun neerwaartse levenstocht richting schooluitval en die job in de schoenwinkel.

Openingszin: “Gelooft gij in liefde op het eerste zicht, of moet ik nog eens passeren?”
Je gaat los op: de Ultratop van 2010 tot 2013 (“Can’t Hold Us” – Macklemore, “Levels” – Avicii, of “Gotta Feeling” – Black Eyed Peas).

• ... een exotisch type: Lime Club of Porter House

Hoe deprimerend: je benen zijn witter dan vanillejenever en je haren rosser dan het Glazen Straatje. Ver weg lijkt die droom om een mulatbaby te krijgen, die nét bruin genoeg is om zijn kansen bij sollicitatiegesprekken te halveren. De enige oplossing: een levenspartner zoeken die ‘een kleurtje’ heeft. In het feestgedruis van de Lime of de Porters vind je respectievelijk de donkere medemens en de Erasmicus. Laat het taalverschil geen barrière zijn: twerken is het beste communicatiemiddel.

Openingszin: “Waar komt dat onweerstaanbare accent toch vandaan?” of “Zat jouw vader niet in de kolonie van mijn vader?”
Je gaat los op: internationale meezingers waarvoor je de beste onomatopeeën fantaseert (“Trap Queen” – Fetty Wap, “Sofia” – Alvaro Soler).

• ... een snob: Viking, Point Final of Klub XIII

Je dreamboy: beetje wax in het haar, een hemdje, een beige broek, bootschoenen, een zwarte iPhone en een jas die lijkt op een opblaasmatras. Je dreamgirl: lang, gestijld haar, een witte iPhone en een wijntje, skinny, pastelkleurige broeken en parels in de oren. We zien het al: de dollartekens staan je in de ogen. De weg naar rijkdom is dan ook kort: één avond flink aanpappen, een beetje blijven hangen, en voor je het weet zit je met maman et papa op een cruiseschip, dobberend op een zorgeloos leven. Waar is die Master Psychologie dan nog voor nodig?

Openingszin: “Ziek nice iPhone! Check mijn iPhone!”
Je gaat los op: odes aan de decadentie (“Welcome to Saint-Tropez” – DJ Antoine).

• ... een goed stel hersens: Coulissen, Delta of Yucca

Meer dan een bepaald type persoon, vind je hier de gedoopte groepsfeesters die met een rationeel oog op de toekomst aan hun studie begonnen zijn. De dokters in spe huizen in de Coulissen, de technici zuipen in de gloednieuwe Delta en de economen nippen aan hun Bavik in de Yucca. Op zoek naar zo’n homo sapiens sapiens? Dan zal je meer dan eens in stomdronken toestand over de drempel van een dergelijk huiscafé struikelen. Baf, op je kop. Hersenschade: de hogeschool wenkt.

Openingszin: “Ben jij een exotherme reactie? Ik krijg het nogal warm in je buurt.”
Je gaat los op: al wat onder de noemer “Dance Top 40” zou kunnen vallen. Denk aan: “Perfect Strangers” – Jonas Blue

• ... een babbelaar: Salamander of Rock Circus

Muilende koppels? Niet jouw ding. Bierdouches? Neen, bedankt! En luide, luide muziek die elke toffe babbel in de weg staat? Laat ook maar. Jij bent op zoek naar gemoedelijke tooghangers die in bruine praatcafés zitten, met twee kwaliteiten: ze kunnen véél bier verzetten en ze zijn uit op diepe gesprekken. Samen kunnen jullie avondenlang nippen aan het goudgeel gerstenat, en dan volgt de rest vanzelf. En dat is geheel geoorloofd, want in tegenstelling tot die muilende koppels kennen jullie elkaar nu toch al.

Openingzin: “Ziet er lekker uit. Zal goed smaken. Oh ja, dat biertje ook.”
Je gaat niet los op: de achtergrondmuziek.