Film Fest Gent
Het is weer zo ver, het jaarlijkse Film Fest Gent gaat van start. Even wanen we ons in Cannes met een coupe champagne in de ene hand en een signeerpen in de andere. Helaas. We zullen het moeten stellen met goedkope cava en een uitzicht op de grauwe Leie in plaats van een azuurblauwe zee. Waarom het Film Festival in Gent toch zeker ook de moeite is, leest u hier.
© Film Fest Gent
© Film Fest Gent
© Film Fest Gent
© Film Fest Gent
Köttbullar en sushi
Ook dit jaar siert een jonge schone de officiële poster van het festival. Greta Garbo is de naam, en dat verklapt meteen al het thema van deze editie: Nordic Cinema. Wij schreven er vorig jaar al een artikel over, maar nu hebben ook de organisatoren ontdekt dat de noorderlingen verdomd goede films maken. Het brede publiek denkt meteen aan de vele krimi’s, maar krijgt nu de kans om de Noordse cinema op een minder oppervlakkige manier te leren kennen, zegt artistiek directeur Patrick Duynslaegher. Scandinavische cineasten staan erom bekend om films te maken die niet met één label te benoemen zijn, omdat ze het artistieke en het commerciële op een originele manier weten te combineren. Enkele langspelers uit het programma die dat illustreren zijn ‘Yarden’ (The Yard) van Måns Månsson, ‘Den allvarsamma leken’ (A Serious Game) van Pernilla ‘Shmi Skywalker’ August of de Noorse kinderfilm ‘Solan & Ludwig’ van Rasmus A. Sivertsen. Voor wie weinig tijd heeft, maar zich toch wil wentelen in de Nordic Cinema, is er ‘Nordic Shorts’, een selectie van kortfilms met typerende Noord-Europese thema’s zoals genderproblematiek en depressie.
Ook films van de andere kant van de aardbol krijgen een plaatsje in het festivalprogramma. 2016 markeert 150 jaar diplomatieke betrekkingen tussen Europa en Japan, een ideale gelegenheid om één van de grootste nationale filmindustrieën van de wereld in de schijnwerpers te zetten. Onder de noemer ‘Spotlight Japan’ worden films van nieuwe veelbelovende cineasten getoond, maar er is ook een retrospectief gedeelte gewijd aan Nagisa Ôshima, een sleutelfiguur in de Japanse cinema vanwege zijn kritische en innovatieve regie.
Global cinema
Het filmfestival is dan ook de perfecte kans om filmmakers te leren kennen van over de hele wereld. Gewoon hier in Gent, op 100 meter van uw kot! De officiële selectie van het festival is net als andere jaren eerst en vooral een globale selectie. De film die het festival dit jaar mag openen, is van de hand van de 80-jarige Ken Loach. ‘I, Daniel Blake’ vertelt het verhaal van Daniel, een 59-jarige timmerman uit Newcastle die na een hartaanval als werkonbekwame in het sociale systeem terecht komt. Tijdens zijn zoektocht door het doolhof van de sociale instanties ontmoet hij een jonge vrouw met twee kinderen waarmee hij een innige vriendschap opbouwt. Opmerkelijke film op het programma is ‘Voyage of Time: Life’s Journey’ van ‘The Tree of Life’-regisseur Terrence Malick. Malick werkte veertig jaar aan dit project waarin hij de geschiedenis van de tijd en het universum vertelt. Wel, technisch gezien vertelt Cate Blanchett het verhaal. De actrice die vorig jaar de ster van het festival was in het prachtige ‘Carol’ sprak de film immers in.
Een andere opvallende film die last minute aan het programma toegevoegd werd, is ‘Jackie’, de biopic over Jackie Kennedy. Pablo Larraín presenteert naast ‘Jackie’ nog een andere biografische film op het festival: ‘Neruda’. Pablo Neruda was een dichter en Nobelprijswinnaar die opgejaagd werd door het rechtse regime nadat hij hierop kritiek had geuit. Het filmfestival belooft echter geen standaardbiopic. De trailer schetst inderdaad een esthetische en humoristische film met elementen uit film noir en westerns.
Vlaamsche kwaliteit
Met al die global cinema zou je bijna onze eigen toppers vergeten. Ook dit jaar zijn er weer enkele fijne Vlaamse films te bekijken. Fien Troch neemt voor de vierde keer deel aan de festivalcompetitie, dit jaar met haar langspeler ‘Home’, die op de filmfestivals van Venetië en Toronto alvast een aardige indruk naliet. De belangrijkste personages in haar drie vorige films waren steeds kinderen, maar in ‘Home’ gaat het nu over de zeventienjarige Kevin en zijn gecompliceerde thuissituatie.
Verder komt ook ‘Le Ciel Flamand’ in de zalen, van ‘Offline’-regisseur Peter Monsaert. Die vorige film schetste het portret van een ex-gedetineerde die opnieuw een plaats zoekt in de maatschappij, en ook deze keer kiest Monsaert voor een maatschappelijk ingebed thema. Hoofdpersonage Monique runt een bordeel en is tegelijk mama van een zesjarig meisje, dat klinkt als een dubbelleven dat tot een onvermijdelijke confrontatie zal komen. Ook veelbelovend is de documentaire ‘Arno – Dancing Inside My Head’, waarin Pascale Poissonier de kans kreeg om het leven van Arno in beeld te brengen. Die rock-’n-rollzanger is al een personage op zich, met zijn rauwe stem en eigenzinnige persoonlijkheid. Het resultaat belooft een intieme prent te zijn van Vlaanderens meest knuffelbare rocker.
Meer dan films alleen
Naast de vertoning van talloze films werd in het programma ook plaats gemaakt voor een pak boeiende evenementen. Zo is er in samenwerking met de UGent de — gratis voor studenten! — tentoonstelling ‘Still Moving’, over diafilm en de grijze zone tussen foto, film en experiment, waarin op zoek wordt gegaan naar de grenzen van het filmische medium.
Voor elke fanaat van Britse Film is Terence Davies een onmisbaar gegeven. Met films als ‘The House of Mirth en The Deep Blue Sea’ in het verleden is hij een regisseur om “u” tegen te zeggen in het Britse filmlandschap. Op 13 oktober kan je dan ook niet alleen naar Terence Davies gaan luisteren in Kinepolis, waar hij over zijn werk zal praten met Patrick Duynslaegher, maar vlak erna worden ook zijn twee nieuwste films achtereenvolgens vertoond: ‘A Quiet Passion’ en ‘Sunset Song’. Het belooft in ieder geval een intrigerende avond te worden.
Tot slot nog iets over muziek: in 2001 werd de World Soundtrack Academy opgericht door Film Fest Gent, dat vanaf dan ook jaarlijks hun World Soundtrack Awards uitreikt. Dit jaar is hier uiteraard geen uitzondering op. Op 19 oktober zullen deze Awards tijdens het ‘World Soundtrack Awards Gala’ uitgereikt worden, niet in het Kuipke deze keer maar wel in het fancy Capitole, dat betekent uiteraard dat u niet in uw jeans naar binnen mag. De Brussels Philharmonic en het Flemish Radio Choir zullen muziek brengen uit films en series zoals ‘Fargo’, ‘Homeland’, ‘House of Cards’, ‘Sherlock’ en ‘The Leftovers’. Alsof dat nog niet goed genoeg is, zullen ook de componisten Jeff Russo, Sean Callery en Jeff Beal u met hun aanwezigheid vereren. Om uw ogen nog meer de kost te geven worden er steeds filmfragmenten geprojecteerd op de achtergrond terwijl u flaneert in uw gala-outfit. Misschien krijgen we hier dan toch onze champagne?