Theaterkort: Liefde
Met zijn nieuwe stuk ‘Liefde’ buigt dichter, romancier en theatermaker Peter Verhelst zich over het thema van de oorlogsmisdadiger als vader.
© Kurt Van Der Elst
Hoe neem je afscheid van een vader die uit de oorlog terugkeert als een vreemde? Wanneer gaat een beroepsmoordenaar te ver in het uitoefenen van zijn job? Dat en nog meer wordt door vrouw en dochter van dienst, Els Dottermans en Ann Miller, al mijmerend onderzocht.
De kleine zaal van het Arcatheater. Op het gladde speelvlak slaapt de dochter in moeders schoot. Over hen wordt een roodachtig licht verstrooid. Een intiem en volkomen beginbeeld maar al snel krijgen de pa-herinneringen die de twee beginnen op te halen een wrange smaak. Pa is niet alleen op missie geweest, hij is er ook gebleven. De man die ze nu kennen, is te beschaamd om hen in de ogen te kijken en verblijft nooit ver weg van de gevangenis. Verhelsts ‘Liefde’ is het verhaal van een gezin op drift.
Ook het failliet van de familie komt snel in het spel. Misschien zelfs een beetje te snel. De tandem van de twee theaterveteranen rammelt verschillende keren bij het voorstellen van de (vergane) moeder-dochterband: een latente spanning die het sterk verbale stuk lading zou moeten geven, ontbreekt. Hierdoor komen de vaderanekdotes nu en dan te willekeurig over en moeten ook de cruciale momenten aan impact inboeten.
‘Liefde’ speelt nog tot 26 oktober op verplaatsing. Het stuk vormt de uitgelezen gelegenheid om eens na te denken over amor in tijden van oorlog en om kennis te maken met een van Vlaanderens meest gelauwerde (theater)auteurs.